Veljko Milković istraživač" veoma zanimljiva ličnost, naučnik najvišeg ranga mnogi ga upoređuju s Teslom! kom se mora skinuti kapa. On je pronalazač i izumitelj. Rođen je 13. novembra, 1949, u Subotici. Pronalazač i istraživač je iz Novoga Sada. Veljko Milković je aktivan u ekološkom istraživanju kao i u amaterskoj arheologiji i istraživanjima novih energetskih tehnologija. Napisao je brojne knjige u ovim oblastima. Za svoj rad, dobio je nekoliko nagrada. Član je Srpske akademije inovacionih mauka iz Beograda, grupe 20-ak pronalazača. Ima odobrene patente za svoje pronalaske. Izumeo je samogrejnu ekološku kuću ili solarne zemunice sa zemljanom zaštitom i reflektujućim površinama i brojne, kako ih on naziva, ekološke inovacije: staklenike i plastenike s reflektujućim površinama, gljivarnike, Nekoliko njegovih pronalazaka se odnosi na jednostavne stvari za svakodnevnu upotrebu; kao što je autonomni punjač baterija, serija univerzalnih alata kao i toaletna daska za osobe sa hemoroidima. S nekim od svojih pronalazaka, Milković je otvorio nova poglavlja u mehanici stvarajući nove mehaničke efekte kombinujući proste mašine; klatno i polugu. Njegovi osnovni pronalasci u ovoj kategoriji su, kako ih on naziva, impulsno-gravitacione mašine. Kolica sa klatnom. Dvostepeni mehanički oscilator. Ručna pumpa za vodu s klatnom, vrsta prostih mehaničkih oscilatornih sistema s pogonskim klatnom. Među Veljkovim interesovanjima je i istraživanje Petrovaradinske tvrđave u Novome Sadu. Tvrdi da je uspeo da otkrije pravilnosti u podzemnim lavirintima sa strelastimi čekić; raskrsnicama što mu omogućuje da bezbedno pretražuje tvrđavu i njeno podzemlje Muzej grada Novoga Sada 1977. dodeljuje mu zahvalnicu za Svesrdnu saradnju na proučavanju Petrovaradinske tvrđave.
Rođen u Subotici, od 1952. živi u Novome Sadu gde se školovao i studirao istoriju. Pored zanimanja za prošlost, bavi se istraživanjem, pronalazaštvom, inovacijama, izučavanjem istorije pronalazaka, futurističkim projektima, pisanjem, itd. Ovaj naš izuzetan savremenik, mnogostruko talentovan, ima oko 114 pronalazaka od tog 40-ak objavljenih pronalazaka od kojih su neki u višegodišnjoj primeni i 29 odobrenih patenata! Napisao je 13 knjiga koje su prevedene na više svetskih jezika i na osnovu kojih je, do sad, snimljeno nekoliko igrano-dokumentarnih filmova; Na osnovu njegov rada, istraživanja i knjiga koje napisao, urađeno je više naučnih radova kao i seminarskih, diplomskih i magistarskih radova; Takođe, za svoj višedecenijski rad, dobio je brojna priznanja u zemlji i inostranstvu, između ostalog i dva zvanja akademika 2006. Dvostepen mehanički oscilator pronalazak Veljka Milkovića ujedno je 2006. proglašen i za jednu od 100 najboljih energetskih tehnologija u svetu od strane New Energy Congress (SAD)!!!,
Idejni je tvorac samogrejne ekološke kuće i većeg broja ekoloških inovacija koje se nalaze u višegodisnjoj primeni. Po njegovim nacrtima, izgrađeno je više takvih ekoloških kuća u Novome Sadu, Somboru, Zaječaru, Ljigu; Učestvovao je na 30-ak naučnih skupova iz oblasti energetike i ekologije, a, takođe je sudelovao u više naučno-istraživačkih projekata
Predsednik je Sekcije za ekološke inovacije i idejni tvorac Izložbe ekoloških inovacija pri Društvu VRELO iz Novoga Sada&; Član je Društva za popularizaciju nauke Novi Sad kao i osnivač i član Udruženja naučnih istraživača iz Novoga Sada Dr Milković 2006. postaje počasni član Ars akademi(j) iz Novoga Sada.
Kao pronalazač, nagrađivan u zemlji i inostranstvu, a, između ostalog, 2002. za izuzetan doprinos i inovacije u oblasti ekologije i energetike, primio je Novembarsku povelju grada Novoga Sada; kao i 2002. Zlatnu medalju Novosadskoga sajma za pronalazak ručnu pumpu za vodu s klatnom. Dr Milković od 2006. postaje akademik Srpske akademije inovacionih nauka iz Beograda u svojstvu dopisnog člana (od 2009. i u svojstvu redovnog člana), a iste godine i akademik pri Akademiji izumitelja Srbije iz Beograda u svojstvu redovnog člana.
Jednu od najvećih afirmacija za svoj rad dobija 2009. kad njegova dostignuća bivaju preporučena i u udžbeniku za 7. razred Osnovne škole iz predmeta tehničkog obrazovanja. Velik poznavalac je Petrovaradinske tvrđave; sve od 1960. intezivno je istražuje, a 1965. uspeva da dešifruje znake za orijentaciju na raskršćima i tim otkriva pravilnosti u podzemnom lavirintu kroz čekic raskrsnice. Takvim pristupom uspeva u bržem i bezbednijem pretraživanju dubokog, 20 km dugaćkog podzemlja utvrđenog Petrovaradina. Građevinski i ekološki projekti inspirisani Petrovaradinskom tvrđavom, nalaze se u primeni: Samogrejna ekoloska kuća, gljivarnik, staklenik i plastenik s reflektujućim površinama (sagrađen je gljivarnik za uzgoj bukovače kod Čeneja i Petrovaradina) i projekat Šume za proizvodnju hrane zamena za njive (koje su u primeni na više parcela u Vojvodini), Takođe, od ostalih pronalazaka i patenata, u primeni se nalazi i Serija univerzalnih alata, Autonomni punjač akumulatora (izvlači elektricitet iz odbačenih baterija i puni akumulatorske baterije), Ručna pumpa za vodu s klatnom i Anti-Hemoroid sedalo (Daska za hemoroide)medicinsko pomagalo.
Od 1975, bibliotekar Srećko Drk, iz Petrovaradina, angažuje ga kao vodiča za manje poznate delove utvrđenja posebno za podzemne vojne galerije Muzej grada Novoga Sada; 1977. mu dodeljuje Zahvalnicu za Svesrdnu saradnju na proučavanju Petrovaradinske tvrđave. Krajem sedamdesetih, kao član naučno-tehničke redakcije, pri Kulturnom centru Novoga Sada organizovao je i vodio zapažene tribine o arheologiji i Petrovaradinskoj tvrđavi, uz učešće dvojice akademika prof. dr Bogdana Bruknera i prof. Milana Vranića. Ideja o savremenim zemunicama kao novim načinima stanovanja daje mu elan da do kraja sedamdesetih godina održi intenzitet istraživanja podzemnih galerija. Godine 1983, pri Biblioteci Vladimir Nazor iz Petrovaradina, Srećko Drk i Veljko Milković osnivaju. Klub prijatelja Petrovaradinske tvrđave. Godine 1997. najavljuje knjigu Misterije Petrovaradinske tvrđave koja je u vidu feljtona, skripta i knjige. Tako je, po prvi put, popunjena praznina u dosadašnjoj literaturi o Petrovaradinskoj tvrđavi koja se podzemljem neznatno bavila. Zanimljivo je da su mnogi novinari i autori poput Živka Markovića, istoričara, tvrdili da podzemne vojne galerije predstavljaju najveću atrakciju Petrovaradina; Kroz brojna predavanja i izlete, upozoravao je na opasnosti, ali i veliki turistički potencijal Petrovaradina, Fruške Gore, Srema i srednjeg Podunavlja. Najavio je kapitalna arheološka otkrića iz paleolita na Petrovaradinskoj tvrđavi kao i u Srednjem podunavlju tokom javnih nastupa, dok su iskusni arheolozi izjavili kako se o tom nije moglo ni sanjati te da je bilo apsolutno. Ddogodilo se i potvrdilo kroz najnovija arheološka otkrića iz paleolita. Na brojnim javnim nastupima, tvrdio je da je Srednje podunavlje kolevka praistorije što se potvrdilo i kroz nedavna arheološka otkrića evropskih naučnika Takođe poseduje jedinstvenu i neobičnu arheološku zbirku, a uz to, prikupio je brojne minerale i fosile Podunavlja kao i ostatke prethodne civilizacije.
U svom istraživačkom radu, bavio se intenzivno izučavanjem pojave gravitacije kao i usavršavanjem antigravitacionih eksperimenata i, s tim u vezi, antigravitacionih pogonskih uređaja. Poslednjih godina, bavi se istraživanjem jednostepenih i dvostepenih mehaničkih oscilacija koje predstavljaju nov izvor široko primenjive i ekološki čiste energije i samo na bazi tog ima 22 odobrena patenta; Svoje polje rada, usmerio je na istraživanje i praktično iskorišćenje potencijala dvostepenih oscilacija i s tim u vezi novog izvora energije na bazi inercijalnih sila i gravitacionog potencijala.
Između ostalog, pored otkrića novih mehaničkih efekata, uspeo je u svojim eksperimentima da dobije 12 puta više izlazne energije od uložene i u poslednjih 10 godina niko nije argumentovano osporio ova Milkovićeva merenja i istraživanje! Ovakvim dostignućima, dr Veljko Milković je utro put novim izazovima u fizici u 21. veku što bi moglo da predstavlja početak nove velike naučne revolucije!
Brojni prototipovi i modeli. Ima brojne prototipe i modele kao i ideje za razne visokoefikasne uređaje i mašine. Tokom poslednjih godina, dobio je brojna pozitivna ekspertska mišljenja, analize, proračune i merenja vezano za svoje istraživanje od strane stranih i domaćih naučnika, fizičara, profesora, akademika, inženjera, istraživača i dr. Sve više se potvrđuje da se na bazi Milkovićevih pronalazaka može proizvoditi velik broj praktičnih uređaja i tim stvoriti niz novih izvoznih proizvoda koji, i te kako, mogu popraviti celokupnu privrednu situaciju i poboljšati opštedruštveno stanje.
Dvostepen mehanički oscilator pronalazak dr Veljka Milkovića ujedno je proglašen i za jednu od 100 najboljih energetskih tehnologija u svetu od strane New Energy Congress.
Rođen u Subotici, od 1952. živi u Novome Sadu gde se školovao i studirao istoriju. Pored zanimanja za prošlost, bavi se istraživanjem, pronalazaštvom, inovacijama, izučavanjem istorije pronalazaka, futurističkim projektima, pisanjem, itd. Ovaj naš izuzetan savremenik, mnogostruko talentovan, ima oko 114 pronalazaka od tog 40-ak objavljenih pronalazaka od kojih su neki u višegodišnjoj primeni i 29 odobrenih patenata! Napisao je 13 knjiga koje su prevedene na više svetskih jezika i na osnovu kojih je, do sad, snimljeno nekoliko igrano-dokumentarnih filmova; Na osnovu njegov rada, istraživanja i knjiga koje napisao, urađeno je više naučnih radova kao i seminarskih, diplomskih i magistarskih radova; Takođe, za svoj višedecenijski rad, dobio je brojna priznanja u zemlji i inostranstvu, između ostalog i dva zvanja akademika 2006. Dvostepen mehanički oscilator pronalazak Veljka Milkovića ujedno je 2006. proglašen i za jednu od 100 najboljih energetskih tehnologija u svetu od strane New Energy Congress (SAD)!!!,
Idejni je tvorac samogrejne ekološke kuće i većeg broja ekoloških inovacija koje se nalaze u višegodisnjoj primeni. Po njegovim nacrtima, izgrađeno je više takvih ekoloških kuća u Novome Sadu, Somboru, Zaječaru, Ljigu; Učestvovao je na 30-ak naučnih skupova iz oblasti energetike i ekologije, a, takođe je sudelovao u više naučno-istraživačkih projekata
Predsednik je Sekcije za ekološke inovacije i idejni tvorac Izložbe ekoloških inovacija pri Društvu VRELO iz Novoga Sada&; Član je Društva za popularizaciju nauke Novi Sad kao i osnivač i član Udruženja naučnih istraživača iz Novoga Sada Dr Milković 2006. postaje počasni član Ars akademi(j) iz Novoga Sada.
Kao pronalazač, nagrađivan u zemlji i inostranstvu, a, između ostalog, 2002. za izuzetan doprinos i inovacije u oblasti ekologije i energetike, primio je Novembarsku povelju grada Novoga Sada; kao i 2002. Zlatnu medalju Novosadskoga sajma za pronalazak ručnu pumpu za vodu s klatnom. Dr Milković od 2006. postaje akademik Srpske akademije inovacionih nauka iz Beograda u svojstvu dopisnog člana (od 2009. i u svojstvu redovnog člana), a iste godine i akademik pri Akademiji izumitelja Srbije iz Beograda u svojstvu redovnog člana.
Jednu od najvećih afirmacija za svoj rad dobija 2009. kad njegova dostignuća bivaju preporučena i u udžbeniku za 7. razred Osnovne škole iz predmeta tehničkog obrazovanja. Velik poznavalac je Petrovaradinske tvrđave; sve od 1960. intezivno je istražuje, a 1965. uspeva da dešifruje znake za orijentaciju na raskršćima i tim otkriva pravilnosti u podzemnom lavirintu kroz čekic raskrsnice. Takvim pristupom uspeva u bržem i bezbednijem pretraživanju dubokog, 20 km dugaćkog podzemlja utvrđenog Petrovaradina. Građevinski i ekološki projekti inspirisani Petrovaradinskom tvrđavom, nalaze se u primeni: Samogrejna ekoloska kuća, gljivarnik, staklenik i plastenik s reflektujućim površinama (sagrađen je gljivarnik za uzgoj bukovače kod Čeneja i Petrovaradina) i projekat Šume za proizvodnju hrane zamena za njive (koje su u primeni na više parcela u Vojvodini), Takođe, od ostalih pronalazaka i patenata, u primeni se nalazi i Serija univerzalnih alata, Autonomni punjač akumulatora (izvlači elektricitet iz odbačenih baterija i puni akumulatorske baterije), Ručna pumpa za vodu s klatnom i Anti-Hemoroid sedalo (Daska za hemoroide)medicinsko pomagalo.
Od 1975, bibliotekar Srećko Drk, iz Petrovaradina, angažuje ga kao vodiča za manje poznate delove utvrđenja posebno za podzemne vojne galerije Muzej grada Novoga Sada; 1977. mu dodeljuje Zahvalnicu za Svesrdnu saradnju na proučavanju Petrovaradinske tvrđave. Krajem sedamdesetih, kao član naučno-tehničke redakcije, pri Kulturnom centru Novoga Sada organizovao je i vodio zapažene tribine o arheologiji i Petrovaradinskoj tvrđavi, uz učešće dvojice akademika prof. dr Bogdana Bruknera i prof. Milana Vranića. Ideja o savremenim zemunicama kao novim načinima stanovanja daje mu elan da do kraja sedamdesetih godina održi intenzitet istraživanja podzemnih galerija. Godine 1983, pri Biblioteci Vladimir Nazor iz Petrovaradina, Srećko Drk i Veljko Milković osnivaju. Klub prijatelja Petrovaradinske tvrđave. Godine 1997. najavljuje knjigu Misterije Petrovaradinske tvrđave koja je u vidu feljtona, skripta i knjige. Tako je, po prvi put, popunjena praznina u dosadašnjoj literaturi o Petrovaradinskoj tvrđavi koja se podzemljem neznatno bavila. Zanimljivo je da su mnogi novinari i autori poput Živka Markovića, istoričara, tvrdili da podzemne vojne galerije predstavljaju najveću atrakciju Petrovaradina; Kroz brojna predavanja i izlete, upozoravao je na opasnosti, ali i veliki turistički potencijal Petrovaradina, Fruške Gore, Srema i srednjeg Podunavlja. Najavio je kapitalna arheološka otkrića iz paleolita na Petrovaradinskoj tvrđavi kao i u Srednjem podunavlju tokom javnih nastupa, dok su iskusni arheolozi izjavili kako se o tom nije moglo ni sanjati te da je bilo apsolutno. Ddogodilo se i potvrdilo kroz najnovija arheološka otkrića iz paleolita. Na brojnim javnim nastupima, tvrdio je da je Srednje podunavlje kolevka praistorije što se potvrdilo i kroz nedavna arheološka otkrića evropskih naučnika Takođe poseduje jedinstvenu i neobičnu arheološku zbirku, a uz to, prikupio je brojne minerale i fosile Podunavlja kao i ostatke prethodne civilizacije.
U svom istraživačkom radu, bavio se intenzivno izučavanjem pojave gravitacije kao i usavršavanjem antigravitacionih eksperimenata i, s tim u vezi, antigravitacionih pogonskih uređaja. Poslednjih godina, bavi se istraživanjem jednostepenih i dvostepenih mehaničkih oscilacija koje predstavljaju nov izvor široko primenjive i ekološki čiste energije i samo na bazi tog ima 22 odobrena patenta; Svoje polje rada, usmerio je na istraživanje i praktično iskorišćenje potencijala dvostepenih oscilacija i s tim u vezi novog izvora energije na bazi inercijalnih sila i gravitacionog potencijala.
Između ostalog, pored otkrića novih mehaničkih efekata, uspeo je u svojim eksperimentima da dobije 12 puta više izlazne energije od uložene i u poslednjih 10 godina niko nije argumentovano osporio ova Milkovićeva merenja i istraživanje! Ovakvim dostignućima, dr Veljko Milković je utro put novim izazovima u fizici u 21. veku što bi moglo da predstavlja početak nove velike naučne revolucije!
Brojni prototipovi i modeli. Ima brojne prototipe i modele kao i ideje za razne visokoefikasne uređaje i mašine. Tokom poslednjih godina, dobio je brojna pozitivna ekspertska mišljenja, analize, proračune i merenja vezano za svoje istraživanje od strane stranih i domaćih naučnika, fizičara, profesora, akademika, inženjera, istraživača i dr. Sve više se potvrđuje da se na bazi Milkovićevih pronalazaka može proizvoditi velik broj praktičnih uređaja i tim stvoriti niz novih izvoznih proizvoda koji, i te kako, mogu popraviti celokupnu privrednu situaciju i poboljšati opštedruštveno stanje.
Dvostepen mehanički oscilator pronalazak dr Veljka Milkovića ujedno je proglašen i za jednu od 100 najboljih energetskih tehnologija u svetu od strane New Energy Congress.
Коментари
Постави коментар